8 oktober
We hebben vanmorgen vers gebakken brood en dat smaakt. Onze
kaakspieren worden verwend en moeten niet hard werken. De brooddoosjes worden
weer gevuld met lekkers voor onze middagpauze.
Op de werf aangekomen ligt de zak gebluste kalk klaar voor de
eerste couche van de muren. Meteen ziet ons gebouw er anders uit.
Voor we kunnen schilderen moeten alle muren eerst ontdaan
worden van cementresten. Met de steekmessen van Louis is dat redelijk
eenvoudig, maar het blijft een fysiek werkje dat toch de rest van de dag in
beslag neemt. Ondertussen schilderen Louis en Anne-Mie de voorzijde en de
rechterzijde, en in de namiddag een eerste ziekenkamer binnen in het gebouw.
Deze keer met assistentie van Marleen. Normaal stopt onze aannemer rond 14.00
uur. Onze chauffeur komt melden dat hij ons niet terug naar huis kan voeren,
dus moet de 2,5 km te voet afgelegd worden. Louis, Marleen en ik gaan nog even
door met werken zodat we morgen met een frisse lei kunnen starten. Rob heeft
een snipperdag genomen omdat hij zich niet super voelde.
De aannemer blijft ons bevestigen dat het hele gebouw klaar
zal zijn voor de opening. Men is nu begonnen met het plaatsen van het plafond
in triplex, de elektriciteit moet nog aangelegd. De waterleiding moet nog, er
moet nog getegeld en gevloerd worden, de binnendeuren en de ramen moeten nog
geplaatst. Ik heb de aannemer lachend gezegd dat we hem niet betalen als het
niet op tijd klaar is. Hij bleef in ieder geval lachen. We moeten
eerlijkheidshalve ook wel zeggen dat er vandaag flink gewerkt is door zijn
mannen. Terwijl er gisteren nog een groot deel van zijn mannen her en der zaten
toe te kijken, hadden ze vandaag wel hun bezigheid en zoniet werden ze
luidruchtig even toegesproken. Na het werk staat er nog een winkeltochtje op het
programma om ervoor te zorgen dat onze kok zijn voortreffelijke job kan
verderzetten.
Als we willen gaan internetten bij het bureau van het
ministerie van gezondheid stappen we binnen op een verlaten terrein waar het bureau waar
we eerder internet gebruikten onder water staat. Het water loopt onder de deur
door naar buiten. De deur blijkt open te zijn, maar één van de kabels ligt in
het water. Rob durft het toch aan om de droge kabel te gebruiken en kan even op
het net. De rest druipt weer af omdat de verbinding weer wegvalt. Het zal
andermaal voor morgen zijn.
Ik wil jullie deze foto zeker niet onthouden vermits
het één van de redenen is waarom ik hier zeker naar toe wilden. Ik blijf het
schitterende bomen vinden die er weliswaar raar uitzien. Een legende zegt dat
God de bomen niet mooi vond en ze daarom uittrok en weggooide waarna ze met
hun kruin in de grond kwamen zitten en
de wortels vanboven kwamen zitten. Zo zien ze er tot op de dag van vandaag ook
uit.
En voor diegene die loesje nog niet kennen hieronder een
welliswaar licht aangepaste versie
Tot een dezer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten