Gegijzeld
Wat moest beginnen als een ideaal bouwkamp is in Parijs zorgvuldig verknoeid door Air France.
De rit naar Parijs was buiten de bagageperikelen in de TGV (gewoon geen plaats voor bagage) zonder noemenswaardige problemen verlopen.
In Parijs was het vliegtuig On Time zoals de borden telkens aangaven. Onze vlucht zou vertrekken om 17.15 uur. Zelfs om 17.30 was de status nog On Time. We werden echter pas rond 18.00 uur op het vliegtuig gelaten. Dit was het begin van de gijzeling, al wisten we opdat moment niet beter.
Na een hele tijd reed het vliegtuig in een slakkengang naar de startbaan, om daar aangekomen de melding te krijgen dat er technische problemen waren met de aircontrolunit van het vliegtuig. Wil je op de goede plaats ongeschonden aankomen leek ons dit toch een vitaal onderdeel te zijn. Het vliegtuig werd dus naar de technische parkingplaats gereden en de techniekers zouden aan boord komen.
En het werd later, en wij hadden honger. Nu is honger op een bouwkamp geen reden tot ongerustheid! Echter op tijd komen voor onze volgende vlucht was dat wel. Een hele tijd later komt iemand van de bemanning echter goed nieuws brengen. Het technisch probleem is gevonden en zal zo snel mogelijk opgelost worden, echter is er nu een tweede probleem bijgekomen. Omdat de vlucht al zolang stilgestaan heeft gaat de bemanning te veel uren maken en mag ze niet vertrekken. Er moet dus een reservebemanning opgeroepen worden die het vliegtuig moet bemannen. Uiteindelijk zijn wij om 22.15, 5 uur later als oorspronkelijk voorzien vanuit Parijs vertrokken.
Na een goede nachtrust zijn we dan omstreeks 9.30 uur (plaatselijke tijd) in Antannarivo in Madagascar aangekomen. Om daar dan te horen te krijgen dat we te laat waren voor de vlucht naar Moroni, dat was niet zo erg want deze vlucht was ook geannuleerd wegen technisch defect. Er is echter vandaag geen vlucht meer en we worden met een gratis visum voor één dag naar een hotel in het centrum gebracht waar we de dag kunnen doorbrengen. We worden allemaal in een nette kamer ondergebracht en worden voorzien van voedsel en drank, en dat allemaal kosteloos. Dit is natuurlijk geweldig goed nieuws voor ons budget, want dat scheelt alweer een dag eten en drinken. Op de luchthaven maken we meteen kennis met enkele comorezen die in hetzelfde schuitje zitten als wij. Als we hen uitleggen wat we op de comoren gaan doen uiten ze hun bewondering voor ons. Ze bellen onmiddellijk met het thuisfront met de vraag om onze contactpersoon daar te verwittigen dat we een dagje later aankomen.
We proberen hier de dag te doden, en maken een wandeling in de omgeving van het hotel waar we wat water kopen en voor de rest niet zo heel veel vinden. Het terras aan de overkant van de straat moet dan maar de noden verzachten. Nooit gedacht dat het begin van ons bouwkamp zo ontspannen kon zijn.
We genieten dus maar een beetje van een luilekkerleventje en zien morgen wel hoe ons verhaal verder gaat. De bus komt ons morgenvroeg om 10.00 uur oppikken en met een beetje geluk vliegen we dan verder naar Moroni, waar we niet weten hoe ons programma er dan uit gaat zien. Maar dat horen jullie wel in een volgende bericht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten