Laatste dag voor de inhuldiging van het gebouw. We gaan vol verwachting op controle op de werf om te zien wat er tijdens onze afwezigheid nog allemaal uitgevoerd is. Onze teleurstelling in de aannemer blijft. De werf ligt erbij alsof er binnen een kleine ontploffing is gebeurd. Dit is een gebouw waar morgen 60 genodigden een officieel moment gaan meemaken?
Ik voer nog een hele discussie met de aannemer ivm de loop van de werken. Hij verzekert mij echter dat morgen alles klaar gaat zijn. Ik moet toegeven dat er vandaag nog met man en macht gewerkt wordt aan het gebouw. Op onze hulp hoeft hij echter niet te rekenen. Zijn schilder heeft ons het leven iets te zuur gemaakt. Wel krijg het symbool van Damiaanactie nog een 3e couche en laten we een persoonlijke toets achter in de bureau van Boussouri.
We maken er voor ons gewoon een leuke dag van en gaan even een ander deel van de stad verkennen. De haven van Fomboni hadden we nog niet gezien. En zoals het hier normaal is loop je ook daar gewoon binnen langs de slagboom. Verbaasde gezichten alom maar niemand durft ons aan te spreken.
Voor de kade liggen 2 boten voor anker. Wat ze daar liggen te doen weet niemand. Zijn ze nog zeewaardig en varen ze nog uit???
We denken een vluchteling op een vlot te zien aankomen. Achteraf blijkt het echter een scheepssloper te zijn die een metalen plaat van een boot op een wel vreemde manier aan land brengt.
We schieten nog even enkele mooie plaatjes als we teruglopen naar ons huis. Vooral de foto van het kippenhok is schitterend.
We zorgen voor onze laatste avondmalen op Fomboni. Het zou vanavond boerenomelet kunnen zijn, maar dat was buiten onze kok gerekend die nog enkele restjes op te werken had. Het worden dus gebakken pattatjes met “stoofvlees” en vooral een fris slaatje. Het slaatje bestaat standaard uit sla, kool, wortelen en tomaat. Er kunnen enkele wisselingen inzitten als één van de 4 ingrediënten niet verkrijgbaar is.
Boussouri komt ’s avonds nog langs om een kleine operatie aan Paul zijn voet uit te voeren. Als hij aankomt heeft hij een cadeau mee voor ieder van ons, een zakje vanille stokken. In het zakje zitten ongeveer 50 stokken. Hij beseft niet de waarde die dit zakje in België heeft.
Dingen die mij opgevallen zijn op het eiland Moheli de afgelopen weken zijn:
- De ongelooflijke levensvreugde van de mensen
- De vriendelijkheid van iedereen
- De veiligheid voor ons op het eiland
- De eenzijdige voedselmogelijkheden
- De afhankelijkheid van de zee
- Het gebrek aan goede teeltmethodes voor dagdagelijkse producten
- Het gebrek aan fruit wegens niet het juiste seizoen en geen import van elders
- Het gebrek aan gecultiveerde velden waar op iets grotere schaal iets gekweekt wordt
- De groententuintjes van bewoners
- De grote verscheidenheid in bewoning
- De vele half-afgewerkte woningen
- Het ongelooflijke aantal witte hemden, die kraaknet gewassen en gestreken zijn
- Het ongelooflijke aantal vuile en versleten kleren die tot het oneindige wordt gedragen
- 1 hond op het eiland?
- Het aantal geiten
- Het totale ontbreken van paarden
- Het minimaal aantal mensen die roken
- Het ongelooflijk aantal kg. vuil op het strand van Fomboni
- Het ongelooflijke mooie strand in het Parc Marin aan de andere kant van het eiland
- De heerlijke geuren van kruidnagel en Ylang-Yl ang als je door het landschap rijdt
- De vleerhonden die bij valavond beginnen rond te vliegen
- Het bijna ontbreken van spinnen
- De ratten die toch wel aanwezig zijn
- De slechte toestand van de wegen
- Het steeds uitvallen van de stroom ’s nachts
- De gebrekkige communicatiemogelijkheden
- De ongelooflijke dure prijzen van levensmiddelen
- Het aantal “bescheiden” woningen
- Het kleine aantal wilde dieren in het woud
- De sterke ontbossing van het regenwoud voor het aanleggen van velden
- De ongelooflijke bevolkingsaangroei
- Het gebrek aan toeristische activiteit
Geen opmerkingen:
Een reactie posten